Meaner than Sam Lay's pisol...zo zou je Dennis Jones misschien wel kunnen beschrijven.

Door het wegvallen van gitaar ‘heroes’ als SRV is het soms lang wachten wanneer er nog eens zo iemand de revue passeert. Met Dennis Jones is dit zo een moment wanneer je indringender naar het gitaarspel van een bluesband gaat luisteren.

Alhoewel Dennis zijn eerste passie de drums waren leerde hij op zijn 13 gitaar spelen en zijn allereerste song die hij toen leerde was ‘House Of The Rising Sun’ dat uit zijn Marshall poogde te komen. Dennis Jones probeerde zowat van iedereen op te steken , van de Stones, over Santana naar Hendrix.

Na zijn ‘Passion For The Blues’ uit 2006 brengt Jones nu deze ‘Pleasure & Pain’ uit. Afgeschilderd als een ruige rocker bestaat dit album hoegenaamd niet uit pure rocksongs maar vindt je er ook meer gevoelige songs op terug als ‘Sunday Morning Rain’, een  nummer met een zeer zuivere gitaarintro en met gevoel gebracht.

Dat Dennis misschien wel een paar probleempjes heeft met zijn ‘girlfriends’ mag je misschien opmaken uit het uptempo nummer ‘Try Not To Lie’ dat halverwege het nummer overgaat in een indringende rockende guitaarsolo waarbij je dan een SRV in meent te herkennen. Bluesrock van de bovenste plank. Maar ook 'Him Or me' doelt op vragen bij de vrouwtjes.

Dennis Jones is een uistekend songwriter, dit mag je wel stellen doordat dit 11-track tellende album allemaal van eigen hand is, zo ook de swingende openingstrack ‘Brand New Day’. Helemaal uit de bol kan je gaan met de afsluiter ‘Hot Sauce’, een zeer dynamisch nummer en daarmee is de opvolging van ‘Passion For The Blues’ geslaagd.